hallo iedereen

Hoi iedereen,
dit webblog heb ik gemaakt naar aanleiding van mijn buitenlandse stage die begint op 5 januari 2009 en duurt tot eind maart. Spannende verhalen, leuke foto's en een hopelijk weekelijkse update van mijn avonturen.
Als je wilt reageren of je wilt iets van je laten horen kan dit altijd bij reactie's.
Doeikes

vertrek

de vertrekuren, moest je me willen komen uitwaaien
( ik verwacht een hele fanclub!)

Zondag 4 Januari 2009
Brussel - Londen
Vertrek: 12u15
Aankomst: 12u35
vluchtnr.: BA 0393Londen- Cape Town
Vertrek: 16.45
Aankomst: 6u15Vluchtnr: BA 0043

mijn adresje

hey iedereen,
Voor als jullie mij brieven of overlevingspaketten ( please send me chocolate and candy) willen sturen. Ik hou wel van post, geeft me zo een kampgevoel!

9B Bain Street
Wellington 7655
South Africa

dinsdag 6 januari 2009

Maandag 5 Januari

Dag Allemaal,

De reis naar Zuid-Afrika liep niet altijd zo gesmeerd. Het begon allemaal in Zaventem.
Onze bagage woog namelijk teveel, maar we hadden wel minder zakken mee dan we eigenlijk mochten. Ons kennende hebben we voor alles een oplossing en zo hebben we in het midden
van de inkomhal onze inhoud tentoongesteld. I.p.v drie zakken kwamen we dan met 4 zakken af en toen was alles oké. Fieuw, alles kon mee.

In Heathrow hadden we al een beetje heimwee en hebben we ons laten gaan.
Na het eten van een Belgische wafel met chocolade en banaan konden we er weer tegen.
Met behulp van de ‘space shuttle’ geraakten we bij de juiste gate.
Tijdens de vlucht hebben we wat last gehad van turbulentie, maar de pijn werd verzacht door het aangename gezelschap! Dank aan Sebastian en de jongen zonder naam (te diepe decolleté en geschoren borstharen! Hihi)

Op naar het volgende obstakel in Zuid-Afrika. Daar werd Elien naar de kant gehaald voor haar bagage. Toen Elien vertelde dat ze met ons mee moest en deze mensen onze bagage hadden gezien, mocht Elien meteen weer verder gaan met ons. Al een geluk!

Instappen in een auto kan hier ook niet zonder nadenken. Elien ging ons bijna persoonlijk vervoeren. Het stuur staat hier namelijk links! Met de juiste persoon zijn we dan toch veilig, SNEL (140 km per uur), met ‘boeremusiek’ en een bak vol bagage heel maar moe aangekomen.

Veel rust hebben we die dag toch niet gekend. Na een warm welkom van twee landgenoten en een frisse douche stonden we al snel weer paraat. Een tochtje door Wellington werd dan ook niet lang uitgesteld. Al snel kwamen de woorden: baie warm, lekkere bergen, chaotische verkeersregels voor zwakke weggebruikers, maar mooie landschappies ter sprake.

Daarna begon de trip in het bakkie naar een township. Al snel werden we met onze neus op de feiten gedrukt. Niet alleen mooie landschappies, maar ook veel armoede was er te zien.
Achter elk kind in het home schuilde er een schrijnend verhaal. Om jullie een beter beeld te geven: kinderen met HIV, TBC, mishandeling of verwaarlozing. Vrijwilligers proberen hier hun steentje bij te dragen voor een betere toekomst. Hier hebben we dan anderhalf uur met de kinderen gespeeld. Ze hebben ons hart al veroverd. Wat aangedaan zijn we terug naar ons huisje gegaan.

’s Avonds nog lekker gegeten en een glaasje gedronken bij onze landgenoten.
Zo eindigde onze eerste, maar bewogen dag in Afrika.

Groetjes

1 opmerking:

  1. Elien, dat was te denken dat ze jou er uit gingen halen he, dat is toch altijd zo als je op reis gaat, er staat altijd wel iets te piepe of der is wat anders, al goe dat dat snel in orde is gekomen, en wat die menu betreft, dat ziet er ook niet slecht uit, kzal dat wekelijks in het oog houden en ook een lijstje maken tegen je terugbent, dan kan je die kookkunsten thuis ook eens laten zien, met wat afrikaanse toets eraan natuurlijk
    groetjes
    Carine

    BeantwoordenVerwijderen