back to reality

ik ben thuis, helemaal terug naar de andere kant van de wereld gevlogen. Mijn kant, mijn thuis, mijn Belgische thuis. Ik ben hier nog maar 3 dagen en ik heb het moeilijk met mij aan te passen hier. Alles is hier zo anders... zo gewoon, zo niet Afrikaans. Ik ben enorm blij dat ik thuis ben, dat ik iedereen terug heb kunne knuffelen en lekker kunne praten. Maar ik mis het land, de mensen, de manier van leven.. Allemaal lekker opt gemakske, niet lui zijn maar de dingen nemen zoals ze komen. Hier in Belgie merkte ik al metteen dat het weer haastig moest. De ring van Brussel, iedereen op een rijtje haastig zijn weg naar huis aan het vinden, in de metro van heathrow, iedereen duuwde en trekte om eerst uit de tram te komen. Iedereen loopt hier zijn eigen hoofd voorbij... Ik hoop dat ik hier een staaltje op zijn Afrikaans kan introduceren in mijn omgeving. Hopelijk kan ik mensen aansteken om meer te genieten van hun leven, bewuster te leven, en ook NU te genieten. Niet enkel werken, eten, slapen, opstaan,... Ook al zijn het moeilijke tijden de dag van vandaag. Ik weet dat je met kleine dingen ook plezier kunt maken.
Ik wil in ieder geval iedereen bedanken die me hebbe gesteund de maanden dat ik wegwas. De momenten dat ik verdrietig was, en een stem nodig had die me trooste waren jullie er voor mij. Voor alle mensen die mijn verhalen hier hebben gelezen. Baie dankie, ik es baie lief vir julle! Dus zullen nu de berichten op mijn blog schaarser worden, en toch denk ik dat ik zelf veel zal komen teruglezen, questie van de nostalgie van Afrika nog eens op te snuiven.