hallo iedereen

Hoi iedereen,
dit webblog heb ik gemaakt naar aanleiding van mijn buitenlandse stage die begint op 5 januari 2009 en duurt tot eind maart. Spannende verhalen, leuke foto's en een hopelijk weekelijkse update van mijn avonturen.
Als je wilt reageren of je wilt iets van je laten horen kan dit altijd bij reactie's.
Doeikes

vertrek

de vertrekuren, moest je me willen komen uitwaaien
( ik verwacht een hele fanclub!)

Zondag 4 Januari 2009
Brussel - Londen
Vertrek: 12u15
Aankomst: 12u35
vluchtnr.: BA 0393Londen- Cape Town
Vertrek: 16.45
Aankomst: 6u15Vluchtnr: BA 0043

mijn adresje

hey iedereen,
Voor als jullie mij brieven of overlevingspaketten ( please send me chocolate and candy) willen sturen. Ik hou wel van post, geeft me zo een kampgevoel!

9B Bain Street
Wellington 7655
South Africa

zondag 5 april 2009

back to reality

ik ben thuis, helemaal terug naar de andere kant van de wereld gevlogen. Mijn kant, mijn thuis, mijn Belgische thuis. Ik ben hier nog maar 3 dagen en ik heb het moeilijk met mij aan te passen hier. Alles is hier zo anders... zo gewoon, zo niet Afrikaans. Ik ben enorm blij dat ik thuis ben, dat ik iedereen terug heb kunne knuffelen en lekker kunne praten. Maar ik mis het land, de mensen, de manier van leven.. Allemaal lekker opt gemakske, niet lui zijn maar de dingen nemen zoals ze komen. Hier in Belgie merkte ik al metteen dat het weer haastig moest. De ring van Brussel, iedereen op een rijtje haastig zijn weg naar huis aan het vinden, in de metro van heathrow, iedereen duuwde en trekte om eerst uit de tram te komen. Iedereen loopt hier zijn eigen hoofd voorbij... Ik hoop dat ik hier een staaltje op zijn Afrikaans kan introduceren in mijn omgeving. Hopelijk kan ik mensen aansteken om meer te genieten van hun leven, bewuster te leven, en ook NU te genieten. Niet enkel werken, eten, slapen, opstaan,... Ook al zijn het moeilijke tijden de dag van vandaag. Ik weet dat je met kleine dingen ook plezier kunt maken.
Ik wil in ieder geval iedereen bedanken die me hebbe gesteund de maanden dat ik wegwas. De momenten dat ik verdrietig was, en een stem nodig had die me trooste waren jullie er voor mij. Voor alle mensen die mijn verhalen hier hebben gelezen. Baie dankie, ik es baie lief vir julle! Dus zullen nu de berichten op mijn blog schaarser worden, en toch denk ik dat ik zelf veel zal komen teruglezen, questie van de nostalgie van Afrika nog eens op te snuiven.

woensdag 18 maart 2009

laatste dag van Julie en Bieke.

Gisteren was het de laatste dag voor Julie en Bieke. We zijn de stage nog een laatste bezoek gaan brengen en daarna hebben we alles ingepakt. Bieke was gevallen en had veel zeer aan haar voet. De EHBO-koffers werden boven gehaald en we stelden zelf een diagnose! Naarmate de dag vorderde werd het erger en werd er besloten om toch even langs de dokter te passeren.

Elra ging even uitleggen waar we moesten zijn. Links, links, links en het derde huis op de hoek. Wat een eenvoudige wegbeschrijving.... en hoe noemt de dokter???? Dat was nog steeds de onbeantwoorde vraag.

Met zijn 3 sprongen we in de auto en vergaten we bieke uiteraard niet mee te nemen. Even in de wachtzaal en dan was het aan ons.... Iedereen mee naar binnen. De dokter verschoot van de von trapp family.
Maar we wilden er allemaal bijzijn. De dokter wilden het verband verwijderen en knip.. in bieke haar voet.. ( hopelijk is Bieke handiger met een schaar anders auw de mensen hun oren) Diagnose dezelfde als ons zwaar verstuikt!! Al de medicatie moesten we niet kopen, want die hadden we uiteraard bij!!!

Onze laatste braai met Elra en Johan. Het was weer overheerlijk!!!!!
Op een bepaald moment ging Marijke naar beneden en ze wilde terug naar boven gaan maar ineens KRAK! Ze zakte door de vloer. (en nee ze is geen enkele kilo verdikt!!!!)
Het zat er aan te komen want die plank krakte al heel de tijd! Ook een blauwe dikke voet dus daar gaat haar laatste partijke voetbal!

De laatste avond/nacht was zo gezellig zodat onze wekker al veel te snel begon te piepen.
Allemaal klaarmaken en hop die auto in! Marijke zette de achtervolging in op Johan.
Afrikaanse rijstyl heb ik nu ook al... hij rijdt 120 waar je 60 mag. even op je tanden bijten en volgen maar!!! Onderweg konden wij zien dat de tafelberg in brand staat.... AAAHHH

Aangekomen aan de lughawe...
Alles inorde brengen en dan het lang verwachte emotionele afscheid!
Nu zitten Elien en ik hier nog. We gaan ook vanaf nu bij Hannah en Anneleen slapen!
Maar we missen de 2 andere al veel te hard!!!

Afskyt is digter gekom en vanda was die dag dat ek en Marijke afskyd van Bieke en Julie het moet neem. Weliswaar maar vir 17 dage bij mij maar tog ik ga se mis. Zuid Afrika is nie deselfde nie nu, ons het moet inpak want ons gaan tot saterdag bij Hanne en Anneleen verblijf. Ik het daarmee vandaag een beetjie aanpassingsproblemen, weeral. Ik es een emotioneel wrak blijkbaar... ik het gedenk ik is oke maar nee hoor ik denk nu nog meer aan thuis en eerlijk gese ik wou graag mee op die vliegtuig klim. Maar ik weet dat sebbe saterdag naar hiertoe kom dus alles is oke nog eve op die tande bijt.

Ik en marijke gaan nu nog eve van die karrikie geniet en want rondtoer en voor skool werk. Ons hou julle op die hoogte van alles wat aangaan.
Hoop jelle is goed in Belgie
Mooi blijf
Drukkies elien

dinsdag 17 maart 2009

laatste avondmaal...

hoi iedereen, vandaag de laatste dag met ons viertjes. Oh wat ga ik dit missen, het zijn 3 lekkere maadjes geweest ik heb ervan genoten om samen dingen te doen, en soms hebben we onze meningsverschillen gehad, maar ik ben jullie drietjes(ze zullen wel weten wie ik bedoel) enorm dankbaar om dit avontuur met mij erbij door te gaan. Ik heb enorm wat afgelachen en enorm wat tranen gelaten, op een gegeven moment dacht ik dat mijn tranen op waren maar toch sloegen jullie erin om me telkens aan het lachen te brengen. Ik heb de afgelopen maanden genoten van de kinderen, het land, de mensen hier, de levenstijl(op zen gemakske afrikan style), Elra en Johan, lesgeven in het klasje, de leraren, de uitzichten die hier adembenemend zijn. Ik had nooit verwacht dat dit zo een inpakt op mij zou hebben maar Afrika heeft toch een stuk van mijn hart veroverd. Ik hoop dat ik het vuurtje kan laten lopen en andere mensen warm kan maken om dit prachtige land te bezoeken, want mensen het is meer dan de moeite waard.

Voor de rest gaan we vandaag nog verder inpakken vandaag want ik en marijke moeten ook weg uit het huisje, we gaan bij Hanna en Anneleen slapen. We moeten ook nog het huisje een beetje uitmesten want de keuken ligt nog vol met spullen en eten. Yvette en Helena komen nog kuieren en we moeten echt nog duizend en een dingen doen.
Vanavond het laatste avondmaal met Elra en Johan, en nu besef ik het maar echt. De tijd leek traag vooruit te gaan maar hij is eigenlijk gevlogen.

Ik weet dat ik vaak hartseer had naar het thuisfront en naar mijn vriend, maar ik vrees dat ik toch nog meermaals dit landje een bezoek ga komen brengen. De mensen hebben echt een deel van mijn hart veroverd en ik zal ze dan ook nooit of te nimmer vergeten. Ik zal niet goeiedag zeggen maar tot ziens zoals het hoort want ooit kom ik hier zeker nog eens terug!!!

zaterdag 14 maart 2009

afgelopen weken

allereerst,
mijn oprechte excuses dat ik de laatste weken zo weinig van mezelf heb laten horen maar ik heb het zo druk gehad dat ik bijna niet op het internet ben geraakt. Deze week bestond uit uitstapjes met onze vers gehuurde opel corsa, etentjes, kuieren bij vrienden, kuieren met Herman Coene en Ingrid, Elra en Johan, nog meer etentjes, en Shoppen, ... heel veel shoppen. Ik heb mezelf even laten gaan in de grootste shoppingmall van zuid afrika man man man. Voelde ik me even schuldig... Achja je moet je eens in de tijd eens lekker kunnen laten gaan he. Voor de rest hebben we nog bezoek gekregen van een nieuw huisdier, genoemd Herming(klinkt chinees ik weet het )maar is eigenlijk een eerbetoon aan Herman en INGrid. haha we missen ze zo nu te terug in belgie zijn, hihi.
Maar eigenlijk moet ik nu alweer doorgaan. RATANGA JUNCTION wacht op mij muahahaha. Eigenlijk gewoon een pretpark hoor, doeikes iedereen

vrijdag 6 maart 2009

laatste stageweek en afscheid

hoi iedereen,
deze week was de laatste stageweek op wagenmaekersvallei. Ik heb naar dit moment uitgezien omdat ik baie verlang het naar huis. Maar nu moet ik eerlijk zijn en zeggen dat ik het echt superspijtig vind dat dit moment is aangebroken. Ik heb deze week dagen overgenomen en het lesgeven was zo leuk, de kindjes waren zo leuk om mee te werken dat ik echt heb genoten. Gisteren wisten we ook dat Herman Coene en zijn vrouw hier gingen arriveren, en voor we het wisten stond hij aan onze poort. We hebben hun ontvangen en eigenlijk was ik blij om nog eens mensen uit Belgie te zien. We hebben lekker gekuierd en Herman en Ingrid bleken baie aangename mensen. Best wel raar een lector op bezoek in Zuid Afrika, maar heel leuk.

Nu over de stage, gistere heb ik lesje gegeven over tandhygiene, ik had voor ieder kind een beker en tandenborstel en tandpasta gekocht. Ik had prenten over de stappen van het tanden poetsen voorzien en we hebben aan het eind van de les samen onze tanden in de klas gepoetst. Het was echt heel leuk, en de kinderen hebben ervan genoten. De rest van de lessen waren ook echt leuk, de kinderen zien me als hun juf en daar geniet ik zo van!!
Vandaag zijn we met herman en ingrid, julie en marijke naar Bergrivier gereden. Daar hadden marijke en julie een heuse musical in elkaar gestoken om te laten zien aan ons. Het was leuk om eindelijk een beeld te plakken bij de verschillende verhalen die we elke dag en avond over de school hoorden. Bij het afscheid zijn er enkele tranen gerolt, wat normaal is, zelfs ik begon mee te huilen omdat het zo een emotioneel afscheid was.
Toen was het aan onze beurt, we reden met zen allen naar onze stageschool. Daar hebben we de hele school laten zien en onze klassen waar we stage hebben gedaan. We namen afscheid van de kinderen, en daar kon ik me al niet inhouden. Het besef dat we de kinderen nooit meer gaan zien is hard, ik had echt een band met hun gecreeerd doorheen de weken. De juf had ook een cadeau voorzien, een zakje met een kaart van de kinderen en de juf. een kader voor een foto uit zuid afrika en een pot creme voor onze huid. Ik was duidelijk geemotioneerd omdat deze mensen zo weinig hebben en toch hebben ze de tijd en moeite en geld genomen om voor ons iets te geven. Ik was echt onder de indruk en geemotioneerd.
Daarna had de directeur alle onderwijzers bij elkaar geroepen en gaf hij een speech over hoe dierbaar wij voor hun waren, en dat we voor hun veel hebben betekend. Daar kwamen zowel bij mij als bij Bieke de tranen... We kregen nog een grote sporttas van de school, en toen moesten wij speechen... Ik heb geprobeerd om iedereen te bedanken want Bieke was deze keer harder aant huilen dan mij. De leerkrachten waren ook onder de indruk en enkele tranen zijn ook daar gevloeid.

Ik kan niet beschrijven hoe hard ik deze mensen en knideren ga missen, ik heb hier zoveel geleerd. Over mezelf en over mijn manier van lesgeven, over wat belangrijk is en wat totaal niet. Ik ben echt heel dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken...

dinsdag 24 februari 2009

update van de laatste dagen

hoi iedereen,
sorry dat het zo lang heeft geduurt maar ons is hier baie bedrijvig besig met vanalles en nog wat, eindwerk, lessen uitwerken, stagelogboek, knutselen, ja ons sit nie stil nie hier so. Ik es nou over de helft van my verblijf hier en ik probeer betjie afrikaans te spreek. Het lukt al een betjie maar de kinders moeten vaak vraa of ik nog een keer kan herhaal. In die afrikaanse taal is er baie dat die worde nie vervoeg word nie. Dus ik ga moet oppas als ik terug in Belgie ner die skool toega dat ik reg Nederlands spreek. Vir de rest is alles hier lekker, ik het deze week al lekker skoolgehou in die eerste graad. Taallessies en rekenkunde, verhaaltjies en werken met mijn verteltas van die molletjie (die vinde de kinders trouwens baie lekker =leuk) Ons is deze naweek(vorig weekend) naar die waterfront in Kaapstad gewees, en ons het ons late gaan. Ik het 1 jeansbroek gekoop, ik zal moet zien dat ik alles in die bagage ga krij. Vir die rest ga ik nauw nauw(strakjes, in de nabije toekomst) werk vir die skool,
tot hiertoe mijn afrikaans haha klinkt leuk niet?
Tot binnekort
dikke drukkies (knuffels)
en sien julle nauwnauw

dinsdag 17 februari 2009

afgelopen vakantieweek 11 tot 15 februari

Blog tour in oost kaap:
Woensdag 11 februari ’09
Vandaag vertrokken we in de ochtend op onze rondreis, we vertrokken langs Worcester en namen een kleine pauze in een lokaal restaurant voor ons middagmaal. Daarna vertrokken we verder, langs swellendam richting N2 naar de tuinroute. Daar passeerden we prachtige uitzichten, woeste stranden, leuke dorpjes maar spijtige zaak was dat het weer niet zo meezat. Zo heeft het toch net een andere sfeer dan als het volle zonschijn is. Elra had gezegd dat we niet in slaap mochten vallen, maar ik moest natuurlijk touristil nemen tegen reisziekte, resultaat ik was aan het vechten tegen de vaakluizekes. Enkele keren ingedommeld maar terug wakker geschoten omdat het toch net iets te krap was op de achterbank met zijn drietjes. We stopten nog in Knysna om boodschappen in te slaan voor ons avondmaal, waar ik zo hoognodig een plasje moest doen dat ik met Marijke naar een wc moest spurten. Verder gereden langs Tsistikama national park om dan op een zandpad verder te rijden naar Eerste Rivier, een klein plaatsje langs de zee waar enkele huizen staan. Dit was werkelijk een heel mooi plaatsje. Na het avondeten moe maar voldaan in bed gekropen en lekker gesnorkt.
Donderdag 12 februari
Vanmorgen opgestaan en uit ons raam gekeken, haah lekker weertje sonneskijn en lekker warm. Na een luchtig ontbijt besloten lekker op het strand te gaan wandelen. Daar lekker uitgewaaid en genoten van het prachtige strand en zee. Daarna ingepakt en verder gereden naar Jeffry’s Bay, we zagen uit naar de billabong factorystore waar we lekker hebben geshopt. We hebben ons eens lekker laten gaan en hebben heel de middag dingen staan passen en uitgezocht. Daarna hebben we ons nog moeten reppen naar Uitenhaege waar we bij Karen, familie van Elra mochten slapen. Deze mevrouw had lekkere koos voorzien, ze is juf en een mama van een kind uit haar klas had heerlijke curry klaargemaakt en vetkoek. We smulden onze buikjes heerlijk vol, en hebben nog lekker gekuierd met de familie. Deze mensen waren heel vriendelijk en gastvrij hebben van de dag en avond genote.
Vrijdag 13 februari
Vanmorgen in rep en roer vertrokken, we moesten vinnig wees om te vertrekken naar Addo Elephant park, maar moesten eerst nog naar de bank (billabongstore had alles opgeslorpt) en naar een struisvogelvellekes fabriek. Daar hebben we nog gekeken naar struissievelletjes en andere velletjes. Uiteindelijk hier onze slag ook nog geslaan. Julie moest nog even inspringen in een Bakkie die nog naar Karen thuis moest gevoerd worden, dus dit nam ook nog een tijdje in beslag. Daarna met de vlam in de pijp richting Addo elephant park, bij Anno en Elina. De zus van Elra, Elina en Anno hebben een citrusplantage en een HEEL groot ENORM huis. We werden hartelijk verwelkomt en we besloten met zijn allen vanachter in de bakkie te kruipen en richting Addo te rijden. Een wildpark dat bekend staat om zijn enorm aantal olifanten. We moesten wel in da bakkie kruipen, omdat anders de leeuwen ons konden verorberen. We gingen samen met Anno het park in, Elra en Elina bleven in het restaurant achter. Na een tijdje zagen we Pumba, zo een soort Afrikaans everzwijn en kudu’s, bokken en uiteindelijk na wat zoeken een enorme groep olifanten. Het was echt enorm om deze beesten te kunnen zien van zo dichtbij, er waren kleine babakie olifantjes bij, ze passeerden op enkele meters van onze auto, echt indrukwekkend! Daarna reden we terug richting de citrusplantage, blijkbaar hadden Enno en Elina zelf een wildplaats. Hun tuin was eigenlijk een wildplaats met zebra’s, kudu’s, bokken, kameelperde( giraf) en andere diertjes. We sprongen achteraan in de bakkie en gingen opzoek naar wilde dieren. Het was echt leuk om zo op avontuur te trekken in het park, we kwamen oog in oog te staan met kudu’s, bokken, giraffen en wildebeesten. Maar toen kwamen de wolken opzetten en gooide de regen wat roet in het eten, waar hebben we dat nogal meegemaakt( pure nostalgie uit BelgiĆ«, eigenlijk mis ik het zelfs, hihi). We snelden ons richting het huis van onze gastvrouw en gastheer. Daar even gedroogd en genoten van Mary Poppins, ondertussen was het tijd om ons klaar te maken om naar het restaurant te trekken. We hebben in een gezellige b&b genoten van lekker etentje( en wijn), s’avonds de rest van Mary poppins gekeken. Daarna waren we klaar om in ons nestje te kruipen.