laatste avondmaal...

hoi iedereen, vandaag de laatste dag met ons viertjes. Oh wat ga ik dit missen, het zijn 3 lekkere maadjes geweest ik heb ervan genoten om samen dingen te doen, en soms hebben we onze meningsverschillen gehad, maar ik ben jullie drietjes(ze zullen wel weten wie ik bedoel) enorm dankbaar om dit avontuur met mij erbij door te gaan. Ik heb enorm wat afgelachen en enorm wat tranen gelaten, op een gegeven moment dacht ik dat mijn tranen op waren maar toch sloegen jullie erin om me telkens aan het lachen te brengen. Ik heb de afgelopen maanden genoten van de kinderen, het land, de mensen hier, de levenstijl(op zen gemakske afrikan style), Elra en Johan, lesgeven in het klasje, de leraren, de uitzichten die hier adembenemend zijn. Ik had nooit verwacht dat dit zo een inpakt op mij zou hebben maar Afrika heeft toch een stuk van mijn hart veroverd. Ik hoop dat ik het vuurtje kan laten lopen en andere mensen warm kan maken om dit prachtige land te bezoeken, want mensen het is meer dan de moeite waard.

Voor de rest gaan we vandaag nog verder inpakken vandaag want ik en marijke moeten ook weg uit het huisje, we gaan bij Hanna en Anneleen slapen. We moeten ook nog het huisje een beetje uitmesten want de keuken ligt nog vol met spullen en eten. Yvette en Helena komen nog kuieren en we moeten echt nog duizend en een dingen doen.
Vanavond het laatste avondmaal met Elra en Johan, en nu besef ik het maar echt. De tijd leek traag vooruit te gaan maar hij is eigenlijk gevlogen.

Ik weet dat ik vaak hartseer had naar het thuisfront en naar mijn vriend, maar ik vrees dat ik toch nog meermaals dit landje een bezoek ga komen brengen. De mensen hebben echt een deel van mijn hart veroverd en ik zal ze dan ook nooit of te nimmer vergeten. Ik zal niet goeiedag zeggen maar tot ziens zoals het hoort want ooit kom ik hier zeker nog eens terug!!!